Normal
0
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Ενοικιάζεται; Ποιό; Το Cafe της Έλενας; Στο οποίο κι εγώ κατά καιρούς άφησα το κερασματάκι μου; Κάνω μια βόλτα εδώ και βλέπω γύρω φωτογραφίες και στιγμές. Σε κάποιες από αυτές συμμετείχα, σε άλλες όχι, αλλά μου φαίνονται όλες οικείες. Βλέπω μια εγγραφή της Έλενας, που περιγράφει κάποια γεγονότα, που συνέβησαν πριν από 10 χρόνια. Τα αναγνωρίζω και μπαίνω να αφήσω το πείραγμά μου με την άνεση, που μόνο ένας φίλος δεκαετίας και άνω θα μπορούσε να έχει. Βλέπω την Έλενα να ξεπροβάλει σε ένα σκίτσο του Βασίλη κρατώντας έναν δίσκο με τα λαχταριστά κουλουράκια της. Βλέπω τον Πέτρο δακρυσμένο, να κρατάει στα χέρια του ένα κοτοπουλάκι και να λέει: «Billy-Billy, δεν φαντάστηκα ότι θα έπαιρνες έτσι το αστείο μου! Είπα ότι δεν θα σου μείνει άντερο, αλλά όχι κι έτσι!» Είδα τη Μαλίνα να σχολιάζει την φετινή Eurovision κοιτώντας εμένα και αποφεύγοντας το απογοητευμένο βλέμμα της Έλενας προς τις 2 μας: «Μα βρε παιδιά, είπαμε δεν θα δούμε Eurovision απόψε!» Βλέπω τον Πέτρο και τον Βασίλη να τρώνε βάφλα και τον Γιώργο Χ. να τους πλησιάζει κρατώντας μια κούπα. Δεν ξέρω τί είχε μέσα η κούπα, αλλά και οι δυο τους άφησαν τη βάφλα και άρχισαν να τρέχουν. Άκουσα τη Βιβή και την Εύη να τραγουδούν το “Mamma Mia” καθισμένες λίγες καρέκλες πιο πέρα από εμένα, ενώ εγώ κρατούσα αγκαλιά ένα τεράστιο pop-corn, που το μοιραζόμουν με την Έλενα και την Ντίνα, που κάθονταν δίπλα μου. Είδα και τον Κουρσάρο και ας μην τον έχω γνωρίσει ποτέ μου. Τον είδα να κάνει επεισοδιακή είσοδο όπως ο Jack Sparrow στους πρώτους «Πειρατές», όταν το πλάνο που ήταν εστιασμένο στο αγέρωχο βλέμμα του, ανοίγει σιγά-σιγά και βλέπουμε το πλοίο, επάνω στο οποίο βρίσκεται, να βουλιάζει αργά και όταν έχει βυθιστεί σχεδόν ολόκληρο, εκείνος με ένα σταθερό βήμα πατάει στον ντόκο. Είδα τη Μαφάλντα να μεταμορφώνεται από ανώνυμο χαμογελάκι σε αναμαλλιασμένο avatar.
Η βόλτα μου εδώ μέσα τελειώνει σιγά- σιγά. Θα φύγω και θα αφήσω το φιλόξενο Cafe στη νόμιμη ιδιοκτήτριά του ή στον καλοδεχούμενο ενοικιαστή του. Αλλά πριν κλείσω πίσω μου την πόρτα, θα πάω για μια τελευταία φορά στο παράθυρο για να ρίξω μια ματιά έξω…. Αυτό το Cafe τελικά έχει ωραία θέα!
Normal
0
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Με πολλή αγάπη για όλους εσάς.
Εκείνους που έχω ήδη γνωρίσει και εκείνους
που ίσως δεν γνωρίσω ποτέ από κοντά
Emma Peel
Normal
0
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
ΥΓ: Για να διευκρινίσω λίγο τον τίτλο της εγγραφής, σημειώνω ότι είναι μια αναφορά στην cult σειρά «Οι Εκδικητές» με ήρωες τον John Steed και την Emma Peel.