Στίχοι που κάτι μου λένε…

Όταν διάβασα αυτή την εντολή άρχισα να σιγομουρμουραω διάφορα τραγούδια. Ελληνικά και ξένα. Όλα είχαν κάτι διαφορετικό να μου πουν.

Όλα μου θύμιζαν όμως κάτι. Ή κάποια συγκεκριμένη φάση της ζωής μου ή κάποιο πρόσωπο. Δεν ήμουν σίγουρη αν αυτό ήθελα. Ήθελα να βρω έναν στίχο που λέει κάτι σε μένα ή για μένα. Χωρίς να μου θυμίζει ένα και μόνο πρόσωπο. (Αυτό δεν είναι καλό βέβαια).

Ο στίχος λοιπόν…

«Μεγάλα λόγια μη μου λες
όσα ακούω τα ξανάκουσα
τόσες φορές
Μεγάλα λόγια μη μου πεις
μείνε και τίποτα μη μου υποσχεθείς

Μεγάλα λόγια δε θα πω
στην αγκαλιά μου ως το πρωί
θα σε κρατώ
κι αν είμαστε η εξαίρεση εμείς
μεγάλα λόγια θα σου πω
και θα μου πεις».

Συγγνώμη, δεν ανήκει στα ποιοτικά ακούσματα μου, αλλά είναι απο τα τραγούδια αυτού του ρεπερτορίου που έχω ξεχωρίσει.

Άλλο τα λόγια και άλλο οι πράξεις

– Eγώ αυτό δεν θα το κάνω ΠOTE!

– Mην είσαι απόλυτη… Δεν ξέρεις πως έρχονται τα πράγματα.

– Tο λες εσύ που έχεις καεί τόσες φορές; Δε σε πιστεύω.

– Tο λέω εγώ. Γιατί μου έχει συμβεί πολλές φορές και ή εγώ είμαι πολύ ηλίθια ή είναι κάτι το φυσιολογικό.

– Tώρα με κόλλησες…

– Eντάξει, φυσιολογικό δεν είναι αλλά μπορεί να συμβεί. Γιαυτό μην είσαι απόλυτη στις θέσεις σου.

– Σε αυτό είμαι. Eγώ δε θα το κάνω.

– Tι να σου πω, μακάρι.

Έχει πλάκα όταν επειδή δε θες να παραδεχθείς ότι είχα δίκιο, απλά προτιμάς τη σιωπή. Eπειδή δε μου το είπες, δε σημαίνει ότι δεν το έκανες… Xιχιχι

… και δεν το ξέρει…

Από τα πιο τρυφερά κομμάτια. Αφιερωμένο…

και στη Δημητρούλα!

Σε θέλω εδώ…

Σε θέλω εδώ για να μπορώ

όλα όσα ζω να΄ναι δικά μου

να΄σαι πληγή απ΄την πληγή

να΄σαι χαρά απ΄τη χαρά μου

να΄σαι εδώ γιατί η ζωή

με ένα σώμα δεν αρκεί

σε θέλω εδώ για να υπάρχω

Σε θέλω εδώ για να μπορώ

να΄χω έναν άνθρωπο δικό μου

με τη σιωπή να του μιλώ

όπως μιλάω στον εαυτό μου

και να μοιράζομαι στα δυο

τ΄άστρα το χρώμα το λεπτό

ότι κι αν γίνει καρδιά μου

εσύ να΄σαι εδώ

Να μπορώ να σ΄αγαπήσω

να μπορώ να σε μισήσω

με το βλέμμα να σου δείξω

χωρίς να μιλήσω

τι θέλω να πω

Σε θέλω εδώ να σε κοιτώ

να σε ξυπνώ να σε κοιμίζω

σε θέλω εδώ για να μπορώ

κάτι από αγάπη να θυμίζω

να΄σαι εδώ γιατί η ζωή

με ένα σώμα δεν αρκεί

ότι κι αν γίνει καρδιά μου

εσύ να΄σαι εδώ

Να μπορώ να σ΄αγαπήσω

να μπορώ να σε μισήσω

με το βλέμμα να σου δείξω

χωρίς να μιλήσω

τι νιώθω

Σε θέλω εδώ γιατί η ζωή

με ένα σώμα δεν αρκεί

ό,τι κι αν γίνει σε θέλω

σε θέλω εδώ

σε θέλω εδώ

Πειράζει που την επόμενη φορά που θα μου το αφιερώσει κάποιος θέλω να το εννοεί?

Πειράζει που την επόμενη φορά δεν θέλω να το ακούω στη διαπασόν αλλά ψιθυριστά?