Μόρφωση και παρα… μόρφωση

Μια από τις αγαπημένες φράσεις του μπαμπά μου ήταν “Η πολύ μόρφωση δε σε κάνει Άνθρωπο”.

Πολλές φορές στην καθημερινότητά μου είχα γνωρίσει ανθρώπους που επιβεβαίωναν αυτό που έλεγε ο μπάμπάς. Όμως πάντα πίστευα ότι απλά αυτοί οι άνθρωποι έτσι ήταν και πριν. Δεν είχα – μέχρι τότε- γνωρίσει την μετάλλαξη που εννοούσε ο μπαμπάς μου.

Στα 32 μου χρόνια, λοιπόν, μου έλαχε να γνωρίσω και την μετάλλαξη. Κάπου ανάμεσα στις σπουδές, στην καριέρα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, χάθηκε η ανθρωπιά, ο σεβασμός προς τους άλλους, η ευγένεια. Αρέτες που ξέρω ότι τις είχες.

Σταμάτα να την λες στους άλλους. Κάποια στιγμή θα στην πουν και εκείνοι και δεν θα σου αρέσει, πίστεψέ με.

Σταμάτα να πιστεύεις ότι ο κόσμος γυρίζει γύρω από σένα. Γιατί απλά δεν γυρίζει.

Σταμάτα να επιβάλεις την γνώμη σου στους άλλους. Ειδικά όταν και την δικιά σου γνώμη, την έχει επιβάλλει κάποιος άλλος.

Σταμάτα να προσπαθείς να πείσεις τους άλλους ότι ξέρεις το καλό τους. Γιατί ΔΕΝ το ξέρεις.

Σταμάτα να είσαι άγαρμπη. Απλά χάνεις το δίκιο σου και πληγώνεις τους άλλους.

Σταμάτα να θες να γίνονται όλα με τον δικό σου τρόπο.

Σταμάτα να απορρίπτεις ανθρώπους που δεν έχεις γνωρίσει.

Σταμάτα να διώχνεις ανθρώπους που δεν τηρούν τα δικά σου “πρότυπα”.

Συγγνώμη αν σου χαλάω την αισθητική.

Συγγνώμη που εγώ θα εξακολουθώ να νοιάζομαι για τους ίδιους ανθρώπους τόσα χρόνια.

Συγγνώμη που ακούω και λαϊκή μουσική.

Συγγνώμη που δεν θυμάμαι απέξω όλες τις ταινίες του Τζέιμις Μποντ ή όποιου άλλου. Προτιμώ να θυμάμαι τα γενέθλια των φίλων μου.

Συγγνώμη αλλά δεν θα πάρω από το ψεύτικο ενδιαφέρον και την διάθεση σου να φτιάξεις τη ζωή μου. Θα προτιμήσω να απολαύσω και να χαρώ με την δική σου πετυχημένη ζωή.

Αυτά! Συγχίστηκα βραδιάτικα.