Η ταινία με τα αυγά!

-Τι θα κανεις σημερα;

– μόλις άραξα να δω μια ταινία. Δεν ειμαι για πολλα.

-ουτε εγω. Να ερθω να δούμε μαζί;

– χμμμμ δε νομιζω οτι θες

– γιατι;

– δε θα σου αρέσει η ταινία που θα δω.

– πως το ξερεις;

– την εχουμε ξαναδεί και δεν…

– πάλι το slidding doors?

– χαχαχα οχι. Την…(μαντέψτε)

– ελεος! Τι σου αρέσει σε αυτή την ταινία;

– ταυτίζομαι στη σκηνή με τα αυγά!

Βραδυνές συζητήσεις (4)

– Έχεις όρεξη για ένα ποτάκι;

– Όρεξη έχω αλλά πρέπει να πάω στην Τ.

– Γιατί;

– Για δουλειά. Κάτι έπαθε ο υπολογιστής της.

– Την προηγούμενη εβδομάδα δεν πήγες να το στήσετε από την αρχή;

– Ναι. Αλλά έχει παρουσιάσει 2 φορές πρόβλημα. Κάτι δεν κάθεται καλά.

– Ρε μπας και δεν το φτιάχνεις επίτηδες γιατί θέλεις να την βλέπεις;

– Τι λες μωρέ;

– Δεν ξέρω, λέω εγώ… Εσύ τι λες;

– Εντάξει, θέλω να την βλέπω αλλά επίτηδες δεν το κάνω.

– Χμ… Εκείνη; Μήπως εκείνη το κάνει επίτηδες;

– Λες; Αυτό είναι καλύτερο…

– Καλύτερο; Για ποιό λόγο; Και πρόσεξε τι θα πεις, φουντώνω.

– Είναι ωραίο να επινοεί λόγους για να με δει… Μου αρέσει η εκδοχή σου.

– Βρε ψωνάρα… Εσύ δηλαδή τι κάνεις για αυτό; ΑΝ ισχύει έτσι;

– Τι να κάνω. Το απολαμβάνω…

– Φουντώνω! Δε το σώζεις.

– Έλα ρε Έλενα, τι να κάνω δηλαδή;

– Δεν το σώζεις σου λέω… Θα σε βρίσω.

– Βρίσε με αλλά πες μου τι να κάνω.

– Ρε γελοίε, πας καλά; Θα σου πω εγώ τι να κάνεις; Άντρας είσαι. Σκέψου κάτι.

– Πφφφφ! Δεν πηγαίναμε για ποτάκι καλύτερα… Τι μου έβαλες αυτή τη σκέψη;

– Καλά είσαι εντελώς ηλίθιος! Παιδί μου εσύ τη γουστάρεις;

– Ναι.

– ε, τότε που κολλάει αυτό που σου είπα εγώ; Αν την θέλεις, κάνε κάτι.

– Να μην περιμένω να κάνει εκείνη;

– Α, να χαθείς, βλαμένο… Κάθομαι και συζητάω σοβαρά!

Βραδυνές συζητήσεις – συναντησεις (3)

– Είσαι ξύπνια;

– Ορίστε;

– Δεν είσαι! Άστο, κοιμησου…

– Λέγε παιδί μου, ξύπνησα! Ακούγεσαι πολύ χάλια

– Χώρισα…

– Σε χώρισαν εννοείς;

– Ναι. Η φιλενάδα σου.

– Χμ…

– Το ήξερες;

– Το φανταζόμουν. Ήλπιζα όμως να είμαι λάθος.

– Γιατί δε μου το έλεγες;

– Πας καλά; Θα σου έλεγα μόλις τη γνώρισα ότι ξέρεις θα σε πληγώσει και μάλιστα πολύ;

– Πως το κατάλαβες;

– Έχει σημασία; Για πες πως έγινε;

– Άρχισε να μην απαντάει στις κλήσεις και να λέει σε όλους μας τους φίλους ότι έχουμε χωρίσει. Εγώ το έμαθα από άλλους.

– Τι λες τώρα;

– Το χειρότερο είναι ότι σήμερα που επιτέλους μιλήσαμε μου είπε ότι τόσο καιρό απλά ανεχόταν μια κατάσταση (χωρίς να μου πει ποιά), γιατί δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει. Με κατηγόρησε ότι το είχα καταλάβει και έβαζα τους φίλους μας να συμβιβάσουν τα πράγματα… Ρε συ, εγώ που ήμουν;

– Στον κόσμο σου προφανώς! Δεν έχει νόημα να σου πω να την ξεχάσεις γιατί είναι πολύ νωρίς. Πάντως όλο αυτό δε σου αξίζει. Βάλτο καλά στο μυαλό σου. Μη σε πιάνουν ηττοπάθειες.

– Δεν πρόκειται να βρω άλλη σαν την Κ.

– Μην ακούω αηδίες. Και άλλη φορά το έχεις πει, το έχω πει και εγώ και όλοι μας… Είναι νωρίς ακόμη.

– Καλά, ώστε φαινόταν ε;

– Δεν φαινόταν μωρέ, απλά εγώ είμαι αστέρι σε κάτι τέτοια..χαχαχα

– Καλά, άντε κοιμήσου τώρα. Είμαι καλύτερα.

– Σίγουρα;

– Nαι…

Bραδυνές συζητήσεις (2)

– Νιώθω πολύ μόνη…

– Δεν είσαι όμως. Και το ξέρεις.

– Το ξέρω αλλά εξακολουθώ να νιώθω μόνη. Προσπαθώ να καλύψω το … κενό. Προσπαθώ πραγματικά.

– Ε, ναι… ξέρεις δεν είναι πάντα λύση η κάλυψη των κενών.

– Δηλαδή;

– Καλύτερα να συμπληρώνεις τα κενά και να μην τα καλύπτεις.

– Αααα! Εσύ δηλαδή δε νιωθεις ποτέ μονη σου;

– Πάρα πολλές φορές.

– Και τι κάνεις;

– Παρέα στον εαυτό μου.

– Με δουλεύεις…

– Όχι ρε συ. Είναι πολύ σημαντικό όταν νιωθεις μονη, να κάθεσαι να μιλάς λίγο με τον εαυτο σου.

– Σαν τρελή;

– Αν σου αρέσει, πες το και έτσι. Πάντως μειωνεις την πιθανότητα να σου στρίψει.

– Πως το κανεις αυτό;

– Πολύ απλά. Πιάνεις τον εαυτό σου και του λες, “τώρα μειναμε οι δυο μας, και ΘΑ τα βρούμε. Μπορεί να μας πάρει μέρες αλλά δε χανομαστε… εδω είμαστε να τα λεμε.” Κάνε πραγματα για σένα και με σενα… Θα σε κανει να νιώσεις ομορφα.

Βραδυνές συζητήσεις (1)

-Παρακαλώ;

– Θέλω να χωρίσουμε!

– Εμείς;

– Τι λες μωρε; Κοιμόσουνα;

– Δε θα έπρεπε; Και να μη κοιμόμουν δηλαδή, τι έπρεπε να απαντήσω; (όταν ξυπνάω απότομα έχω ρέντα)

– Έλα ντε. Λοιπόν θέλω να χωρίσουμε…

– Προφανώς όχι εμείς οι δύο γιατί δε θυμάμαι να μοιραζόμαστε και κάτι.

– Όχι. Εγώ με τον Κ. θέλω να χωρίσω.

– Γιατί; (μεταξύ μας, για χιλιάδες λόγους)

– Με πιέζει.

– Ε, πως ακριβώς το κάνει αυτό; Αν θυμάμαι καλά σας χωρίζουν δεν ξέρω και εγώ πόσα ναυτικά μίλια.

– Δεν καταλαβαίνεις. Νοιώθω να πνίγομαι.

– Η θάλασσα θα φταίει, ρε συ.

– Θα ξυπνήσεις επιτέλους; Μιλάω σοβαρά.

– Και εγώ. Προσπαθώ να καταλάβω βρε χαζό, τι σε πιέζει. Πες μου ότι θέλει να κατέβεις στο νησί…

– Όχι μωρέ. Κάτσε να σου πω από την αρχή.

– Α γεια σου! Αυτό περιμένω τόση ώρα.

– Λοιπόν, αν θυμάσαι καλά, ξεκινήσαμε με την προοπτική ότι θα κάνουμε υπομονή λίγο καιρό, μέχρι να έρθει μόνιμα στην Αθήνα.

– Ναι θυμάμαι. Θα έβαζε λυτούς και δεμένους…

– Και στο διάστημα αυτό θα ερχόταν αρκετά συχνά να βλεπόμαστε.

– Αυτά τα θυμάμαι.

– Έχουν περάσει 3 μήνες και δεν έχει φανεί.

– Ε, κάτσε ρε σύ, μπορεί να μη μπορεί.

– Ξέρεις πολύ καλά ότι μπορεί. (Η αλήθεια είναι ότι το ξέρω)

– Σου λέει να πας εσύ;

– Όχι.

– Η πίεση που είναι;

– Θέλει να ξέρει ανα πάσα στιγμή που είμαι, με ποιόν είμαι, κάνει σκηνές ζήλειας…

– Ούπς!

– Δεν του έχω δώσει το δίκαωμα και αυτό με νευριάζει. Ξέρεις ότι το χειρότερο μου είναι η ζήλεια. Άσε που δεν μπορεί να καταλάβει ότι λόγω δουλειάς πρέπει να βγαίνω και πως δε μπορώ ανα πάσα στιγμή να του μιλάω στο τηλ. Πόσο μάλλον να του λέω πόσο πολύ τον αγαπάω.

– Σταμάτα θα ξεράσω!

– Και που είσαι ακόμα…

– Έχει και άλλο;

– Ονειρεύεται γάμους…

– Ορίστε;

– Θέλει όταν θα έρθει, όχι μόνιμα, να ανταλλάξουμε όρκους αιώνιας αγάπης.

– Μου κάνεις πλάκα.

– Όχι. Ονειρεύεται γάμους, παιδιά… Και πρέπει όλα αυτά να ξεκινήσουν γρήγορα. Μας πήραν τα χρόνια λέει…

– Συγγνώμη μιλάμε για τον Κ. έτσι;

– Ναι.

– Τον Κ. που γνωρίζεστε 3,5 μήνες και τους 3 μήνες είσαστε μίλια μακριά;

– Ω, ναι! Μου είπε και άλλα…

– Ωχ!

– Ότι αυτός μου είναι πιστός τόσο καιρό και δεν έχει κάνει κάτι με κάποια άλλη.

– Τι θα έπρεπε να κάνει δηλαδή;

– Άσε με γιατί έχω νευριάσει. Το θέμα δεν είναι τι έπρεπε να κάνει εκείνος αλλά τι ήθελε να κάνω εγώ…

– Να σου πω, όλους τους μακάκες εσύ θα τους γνωρίσεις; Πάρτον τηλέφωνο και εξήγησέ του κάποια πράγματα. Ή καλύτερα, πες του να κάνει μια βόλτα προς Αθήνα μεριά να τα συζητήσετε με την ησυχία σας. Αυτά δε λέγονται από το τηλέφωνο… Πάει καλά το άτομο; Με σύγχισες βραδιάτικα…