Βγάλε μια κόλλα χαρτί!

Κάπως έτσι έπρεπε να νιώσω όταν ξαφνικά μου ανακοινώθηκε ότι σήμερα δίνω εξετάσεις στο χορό. Πάλι καλά δηλαδή που δεν έβαλα τα παπούτσια με το τακούνι να έχουμε τρελά γέλια.

Μέρος πρώτο:

Μάθημα – Επανάληψη.

Κάπου στη μέση του μαθήματος κατάλαβα ότι δίνω εξετάσεις. Μέχρι τότε είχα γίνει μούσκεμα χωρίς να ξέρω το γιατί. Γλυστρούσαν και τα πόδια μου… Όχι τα παπούτσια, τα πόδια μου. Μέσα στο παπούτσι. Μια ομορφιά…

Μέρος δεύτερο:

– Βαρέθηκα να περιμένω. Κάνουμε κάτι άλλο;

– Άντε να βγάλουμε μαζί την χορογραφία. Αν και κανονικά δεν πρέπει.

– Γιατί; Δεν θα πω τιποτα.

– Γιατί μου κάνεις απιστίες…

– Μμμμ… Δε φτάνει που σε γλυτώνω.

Μέρος τρίτο:

– Πως νιώθεις;

– Βρεγμένη.

– Έχεις άγχος;

– Θα έπρεπε; Τι θα μου κάνει καλέ;

– Τίποτα. Απλά έχουν αγχος συνήθως.

– Εγώ βαριέμαι να περιμένω.

Μέρος τέταρτο: Ο χορός

Ο άλλος να προσπαθεί να μου κάνει νόημα και εγώ στην κοσμάρα μου. Να τον κοιτάζω στα μάτια και να γελάω. Κάποια στιγμή προσπαθεί να μου πει κάτι για το χέρι μου (ότι το κάνω ανάποδα) και εγώ σταματάω να κουνάω χέρια. Μου κάνει μια φιγούρα που λατρεύω. Ο εξεταστής δεν την είδε. Του λέω, ξανακάντην, την έχασε… Ξεκινάει το “Big spender” και εγώ τραγουδάω…

– Ευχαριστώ πολύ. Συγχαρητήρια. Μου έκανε εντύπωση που χόρευε όλο το σώμα σου. Βέβαια το χέρι σου ώρες ώρες νόμιζα ότι το κρατούσες επίτηδες ακίνητο. Δούλεψε τα χέρια περισσότερο.

(Πνιχτό γέλιο) Καλή επίτυχία στην παράσταση!

(αυτό σήμαινε ότι πήραμε το ΟΚ ή αλλιώς το δίπλωμα… μένει να πάρουμε και το χαρτί!)

Τώρα μένει να τον πείσω να επιλέξει αυτό το Tango!

Παγκόσμια Hμέρα Xορού

Mια και σήμερα είναι η Παγκόσμια Hμέρα Xορού όπως μας θύμισε ο Peslac (γκρρρρ) σκέφτηκα να γράψω κάποιες “έξυπνες” ερμηνείες για την προέλευση ορισμένων χορών. (αν βαριέστε τα πολλά ιστορικά, διαβάστε μόνο τα μπλέ κομμάτια!)

Έτσι λοιπόν:

Tango Argentino

Είναι η φωνή των δρόμων του Buenos Aires.Κάθε προσπάθεια υπόθεσης ότι το Τango είναι ένας χορός που προήρθε από τα βήματα ευρωπαϊκών ή αφρικάνικων χορών απορρίπτεται ως βεβήλωση προς το πνεύμα όλων εκείνων που ενσάρκωσαν και έκαναν πραγμάτωση την ιδέα του Tango και δεν είναι άλλοι από τους απλούς ανθρώπους του Buenos Aires.

Οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι δέχονταν συνεχώς επιθέσεις από τους ντόπιους ιθαγενοίς με αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνση τούς.Οι επανεγκατάσταση τους μετά από μερικά χρόνια έγινε τελικά σε μόνιμες βασεις.Ετσι μεγαλύτερες μάχες ευρύτερης κλίμακας είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός «στρατιωτικού τμήματος» των Gaucho που ήταν σαν τους cowboys της Αμερικής αλλά περισσότερο θεωρούνταν μαχητές της ελευθερίας και ελαφρύ ιππικό.

Οι Gaucho όταν ποια έκαψαν να υπάρχουν οι λόγοι υπάρξεις τους ως στρατιωτικές ομάδες άρχισαν να περιπλανώνται και πολλοί από αυτούς έφτασαν στις όλο και αναπτυσσόμενες πόλεις όπως του Buenos Aires.Άνθρωποι από αυτές τις ομάδες οι επονομαζόμενοι Payadores πολλοί από τους οποίους ασχολούνταν με την μουσική έπαιζαν ένα απλό ρυθμό. Είναι πιθανόν αυτό ο ρυθμός να είχε και επιρροές από την ντόπια ινδιάνικη μουσικη. Ετσι έχουμε την δημιουργία της Milonga.

Επίσης οι Αφρικανοί σκλάβοι είχαν και αυτοί τον δικό τους ρυθμό το Cando be.Είναι σίγουρο ότι κάπου συναντηθήκαν αυτοί οι ρυθμοί και έφτιαξαν τη Milling.

Bέβαια ο ποιο σημαντικός παράγων στην εξέλιξη του Τanngo είναι το Habanera ρυθμός της Αβάνας (Κούβα) γνωστός και ως Ανδαλουσιανό Ταngo.

Η Milonga μαζί με το Habanera δημιούργησαν την εμβρυική μορφή του Ταngo. Eτσι έχουμε ένα ρυθμό με επιρροές από όλο σχεδόν τον κόσμο.

Από το 1880 έχουμε ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης κυρίως αντρών. Άντρων οι όποιοι θεώρησαν ότι έφταναν στην γη της επαγγελίας. Δυστυχώς για αυτούς τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τεράστιες δυσκολίες και ένας συνεχής αγώνας για επιβίωση.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι αυτονόητο ότι ανθεί η παρανόμια.Η πορνεία ήταν το ΄΄επάγγελμα΄΄που γνώρισε τεράστια ανθίσει. Η κατοχή μιας γυναίκας που έφερνε τόσα χρήματα αποτελούσε ΄΄καταξίωση΄΄ για έναν άντρα.


Μέσα σε αυτά τα πορνεία στους σκοτεινούς δρόμους του Buenos Aires γεννήθηκε το Ταngo.Αυτά τα παράνομα πορνεία κοινώς γνωστά ως Ακαδημίες χορού έδειξαν τα πρώτα βήματα που έπρεπε να είναι εύκολα και απλώνεται σε περιπτώσει που ερχόταν η αστυνομία το μονό που αντίκριζε ήταν εξάσκηση χορού.


Ο χορός πιθανόν ξεκίνησε ως μια μορφή υποκριτικής της σχέσης του νταβατζή με την πόρνη.


Εννοείται πως στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή το Ταngo απορρίπτονταν από την ελίτ του Buenos Aires και χαρακτηρίζονταν ως χορός του δρόμου.

Γύρω στο 1880 έρχεται ένα νέο μουσικό όργανο από την Γερμάνια το Bandon eon.Ένα δύσκολο όργανο για το χειριστή του αλλά η χροιά του ειδική για τις ιδιαιτερότητες του Ταngo.Τα δυο αυτά θα ενώσουν τους δρόμους τους και θα μείνουν ενωμένοι ακόμη και μέχρι σήμερα.

Θεωρείται ότι στην Ευρώπη η πρώτη επίδειξη έγινε από ένα αργεντινό πλειμποι τον Ricardo Guiraldes στο Παρίσι. Ήταν τελείως διαφορετικός από τους τότε χορούς και θεωρήθηκε αισχρός.

Ο χορός απαγορεύθηκε από τον παπά μετά από μια ιδιωτική παρουσίαση και ο κάιζερ Γουλιέλμος ο 1ος απαγόρευσε στους αξιωματικούς του να τον χορεύουν με τις στρατιωτικές τους στολές και ουσιαστικά τον εξοστράκισε από όλες τις χορευτικές αίθουσες.

Και όμως το Ταngo επιβίωσε από τους ανθρώπους του Buenos Aires.

Το Ταngo δεν είναι τίποτα άλλο από την ένωση δυο ανθρώπων της ανάγκης του να αγκαλιάσεις να σφίξεις στα χεριά σου τον άλλο και να δραπετεύσεις και σε αυτή τη στιγμή να είναι σαν να ζεις μια ολόκληρη ζωή.


Οι ευρωπαίοι και οι βορειοαμερικάνοι δεν αισθάνονται έτσι το Ταngo. Είναι τελείως ξένο για αυτούς. Προσπαθούν να το χορεύουν με όσο το δυνατόν περισσότερα και εντυπωσιακότερα βήματα. Το μονό που θέλουν είναι να εντυπωσιάσουν τον περίγυρο. Αυτό είναι τελείως αντίθετο από το πραγματικό νόημα του Ταngo.


Το Ταngo χορεύεται απλά με συναίσθημα και μια ενεργεία που ρέει μέσα από τους χορευτές. Αυτή η ενεργεία αυξάνεται και μειώνεται ανάλογα με την ροη της μουσικής. Είναι σαν μια κρυφή αποπλάνηση ή προσωπική συζήτηση κάτι που πρέπει να μοιραστεί χαμηλόφωνα και όχι σε κοινή έκθεση.

Merengue

H Merengue είναι ο εθνικός χορός της Δομινικανής Δημοκρατίας και επεκτείνοντας το λίγο της Ταϊτής που είναι και ο γείτονας που μοιράζεται το νησί. Υπάρχουν δυο δημοφιλής εκδοχές για την γένεση της Merengue. Η μια εκδοχή προέρχεται από τους σκλάβους που ήταν αλυσοδεμένοι μεταξύ τους και ήταν αναγκασμένοι να σέρνουν το ένα πόδι καθώς έκοβαν ζαχαροκάλαμα υπό τον ρυθμό ενός ταμπούρλου.

Η άλλη εκδοχή μιλεί για ένα μεγάλο ήρωα που πληγώθηκε στο πόδι κατά την διάρκεια μιας από τις πολλές επαναστάσεις που έλαβαν χώρα στην Δομινικανή Δημοκρατία. Μια ομάδα χωρικών τον υποδέχτηκαν με τιμές και σε ένδειξη συμπάθειας όλοι χόρευαν σέρνοντας το ένα πόδι.

Υπάρχει περίπτωση να πήρε το όνομα της από ένα ζαχαρωτό που παρασκευάζονταν από ζάχαρη και ασπράδι αυγού εξαιτίας του ελαφριού και αφράτου χαρακτήρα του χορού ή εξαιτίας του μικρού και ακριβούς ρυθμού.

Kολλησα…

Kόλλησα για 2 λόγους:

1. γιατί χορεύουν πολύ καλά (ειδικά το tango!). Eσείς μην περιμένετε να δείτε τέτοια πράγματα… (καβαλιέρε, πότε θα κάνουμε πρόβα; γιατί εμένα δε με κάνεις έτσι; Άσε μην απαντήσεις…)

2. γιατί ο χώρος αυτός είναι ενός φιλικού μου ζευγαριού (μήπως να κάναμε ένα ασμπέτα εκεί;) …

Παλιά αγάπη, νέος στόχος!

Η μεγάλη μου αγάπη, το αργεντίνικο tango.

Από τα αγαπημένα μου…

Αυτή τη στιγμή, ελπίζω να το χορεύω…