Σ’ αναζητώ

Tο περίμενα αυτό το ταξίδι. Kάτι με τραβάει. Θα είμαι κάπου εκεί κοντά… ελπίζω. 

Έχει καρφωθεί γμτ στο μυαλό μου, η φράση σου, βρε Εύα: “εσένα σου πάει η Θεσσαλονίκη”… Λες; 

Ερμηνευτής:Δημήτρης Μητροπάνος

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας

Μουσική: Μάριος Τόκας

Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα

μήτρα με γέννησε αρχαία Μακεδόνισσα

μ’ άδεια φαρέτρα πολεμάω το χειμώνα

από το κάστρο στην καρδιά του Πλαταμώνα

Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο

ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο

έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις

πριν να τη σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης

Σ’ αναζητώ

Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα

λείπει το βλέμμα σου απ’ της αυγής τα χρώματα

σ’ αναζητώ

σ’ αναζητώ μ’ ένα βιολί κι ένα φεγγάρι

λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι

Αφού μεθάω μ’ ένα κρασί αγιονορείτικο

και μ’ ένα ντέρτι σεκλετίζομαι πολίτικο

βρες το μαχαίρι που στα δύο μας χωρίζει

κι έλα εδώ στων στεναγμών το μετερίζι

Αφού στον Όλυμπο οι Θεοί τ’ αποφασίσανε

δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε

μόνη ξυπνά μόνη κοιμάται τώρα η μέρα

με μηχανάκι με κομπιούτερ και φλογέρα

Σ’ αναζητώ

Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα

λείπει το βλέμμα σου απ’ της αυγής τα χρώματα

σ’ αναζητώ

σ’ αναζητώ μ’ ένα βιολί κι ένα φεγγάρι

λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι

Ταξίδι στη Θεσσαλονίκη

Ξεκίνησα Κυριακή πρωί με το τρένο. Μόνη μου. Εγώ και οι σκέψεις μου. Τελικά κατέληξα, εγώ και ο ύπνος. Λίγο η κούραση των προηγούμενων ημερών, λίγο το ότι το ταξίδι θα ήταν 6 ώρες, με χαλάρωσαν. Κοιμόμουν συνεχώς… Καλό μου έκανε πάντως.

Στη Θεσσαλονίκη με περίμεναν φίλοι αγαπημένοι – “ιντερνετικοί” φίλοι – συνάδελφοι, όμως σίγουρα αγαπημένοι. Πολύ σύντομα – για μένα τουλάχιστον – η Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε ένα camp γραφιστών. Παντού άκουγες και μιλούσες για “επαγγελματικά”. Και όμως το διασκεδάζαμε…

Το συνέδριο ήταν κάτι παραπάνω από πολύ καλό.

Ξεκινώντας από τα εργαστήρια που επιλέγοντας την Βιβλιοδεσία, μου δόθηκε η ευκαιρία να κατασκευάσω ένα σημειωματάριο.

Και συνεχίζοντας τις επόμενες ημέρες με τις ομιλίες που ήταν τόσο καλά οργανωμένες και με συνέχεια στα θέματα που πραγματικά δεν ήθελα να αποχωριστώ το πανεπιστήμιο. Δεν βοήθησε και ο καύσωνας τις μετακινήσεις…

Θα αναφέρω μόνο επιγραμματικά τις ομιλίες που για μένα ξεχώρισαν, με την ελπίδα να καταφέρω κάποια στιγμή να αποκρυπτογραφήσω τις σημειώσεις μου.

Στέργιος Δελιαλής, Μανώλης Σαββίδης, Guy Hutsebaut, Αλέξανδρος Κουρής, Άγγελος Μπάκας, Αρτεμης Γιάγκου, Χάρης Τσέβης, John Langdon, Δημήτρης Αρβανίτης, Akiem Helmling.

Αυτά γίνονταν την ημέρα… Όταν η νύχτα έπεφτε οι γραφίστες συνέχιζαν να μιλάνε… πίνοντας. Κάθε φορά που βγαίναμε ήταν απλά για ένα ποτό. Κάθε φορά που γυρίζαμε ήταν απλά… πρωί.

Η επιστροφή δεν ήταν τόσο καλή. Λίγο η κούραση, λίγο η ζέστη και το χαλασμένο κλιματιστικό στο τρένο με γονάτισαν… Αναρρώνω λοιπόν και θα επιστρέψω δριμύτερη…