Λευκή κόλλα

Ήταν μια συνάντηση που επρεπε να γίνει καιρό. Blind date και έτσι… (δεν υπήρχαν social τότε).

-Να βρεθούμε στον τάδε κινηματογράφο; (Ο φόβος υπήρχε)

-δεν τρελαίνομαι αλλα οκ. Καταλαβαίνω γιατι θες.

Βρεθήκαμε. Υπήρχε αμηχανία και άνεση ταυτόχρονα. Δε θυμάμαι καν ποιο έργο είδαμε. Το μονο που θυμάμαι ήταν κατάφερε να μου ανακουφισει τον πόνο απο μια τενοντίτιδα που με ταλαιπωρούσε στο χέρι.

Πριν αποχαιρετιστούμε πήγαμε στο αμάξι να μου δώσει ενα δώρο που ειχε για μενα. Ήταν μια υπέροχη αφίσα -πίνακας για το δωμάτιο μου και μια λευκή κόλλα χαρτί. Ρώτησα τι σημαίνει αυτο και με παρέπεμψε στο τραγούδι…

Κάθε φορά που το ακούω, σκέφτομαι αυτή τη στιγμή και αυτή τη λευκή κόλλα χαρτί που ακομη κρατάω.

Χρονια πολλα! Να τα εκατοστήσεις…

Η ταινία με τα αυγά!

-Τι θα κανεις σημερα;

– μόλις άραξα να δω μια ταινία. Δεν ειμαι για πολλα.

-ουτε εγω. Να ερθω να δούμε μαζί;

– χμμμμ δε νομιζω οτι θες

– γιατι;

– δε θα σου αρέσει η ταινία που θα δω.

– πως το ξερεις;

– την εχουμε ξαναδεί και δεν…

– πάλι το slidding doors?

– χαχαχα οχι. Την…(μαντέψτε)

– ελεος! Τι σου αρέσει σε αυτή την ταινία;

– ταυτίζομαι στη σκηνή με τα αυγά!