Απρόσμενη βροχή…

Οι ετοιμασίες για τη δεύτερη φάση των διακοπών ξεκίνησαν με αργούς ρυθμούς.  Τις τελευταίες μέρες σέρνομαι επικίνδυνα.

Τα πράγματα πακεταρισμένα, η διάθεση ανεβασμένη και έτοιμη για τις οδηγίες.

– Ο καιρός εδώ έχει τρελαθεί… Μια ζέστη, μια αέρας, τώρα ετοιμάζεται για βροχή.

– Τι λες τώρα; Έρχομαι… Ελπίζω να προλάβω και να μη με πιάσει βροχή στο δρόμο. Εξάλλου εδώ μια χαρά, νομίζω, είναι ο καιρός.

Νόμιζα.

– Βρε δεν κοιτάζω να δω πως ειναι ο καιρός εδώ… Χμ… Αυτή τη μυρωδιά την θυμάμαι καλά. Πλησιάζει. Πάω να ντυθώ. Να προλάβω να φύγω (κάτι σα να ξορκίσω το κακό μου έκανε…)

Ντύνομαι γρήγορα, γρήγορα και μπάμ αρχίζει το πρώτο μπουμπουνητό.

– Ιδέα μου, είναι.

Φρρρρρ

– Έλενα, ξέρεις… βρέχει.

Αλλαγή σκηνικού. Αλλαγή προγράμματος.

Φθινοπωρινή διάθεση. Χουχούλιασμα (ταιριάζει και με την κατάσταση “σέρνομαι” των τελευταίων ημερών). Ταινιούλα. Κάτι ζεστό (τι λέω μωρέ, ζεστά δεν πίνω)…

Δεν πειράζει που δεν έφυγα ακόμη. Θα φύγω αύριο το πρωί.

…  το παν είναι να απολαμβάνουμε ακόμη και τις ανατροπές.

Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος

Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος & Ελένη Τσαλιγοπούλου ( Ντουέτο )




Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα


σ’ αυτή την αγκαλιά


στα σκουριασμένα σύννεφα στα φύλλα


στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά




Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα


μέσα στα χείλια σου εγώ


βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά


τούτο το σώμα που διψά




Βρέχει και στους καταυλισμούς


χορεύουν τα παιδιά


στάζει ο θεός στις προσευχές στο ντέφι


στις καρδιές στα πόδια τα γυμνά




Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα


μέσα στα χείλια σου εγώ


βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά


τούτο το σώμα που διψά




Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες


το δρόμο και το νου


και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι


κι άθελά μου με τραβάς αλλού




Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα


μέσα στα χείλια σου εγώ


βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά


τούτο το σώμα που διψά